ໂດຍ: ວັນໄຊ ຕະວິຍານ

ອີງໃສ່ຜົນຂອງການສຶກສາຄົ້ນຄວ້າທາງເລືອກຂອງແຜນຍຸດທະສາດ, ແຜນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຂອງກະຊວງຖະແຫຼງຂ່າວ, ວັດທະນະທໍາ ແລະ ທ່ອງທ່ຽວ ໃນເດືອນກໍລະກົດ 2020, ຄໍາແນະນໍາຈາກຄູ່ຮ່ວມພັດທະນາຕ່າງໆ ແລະ ການເກັບກໍາຂໍ້ມູນຈາກພາກທຸລະກິດ ເພື່ອປະກອບເຂົ້າໃນແຜນຟື້ນຟູການທ່ອງ

ທ່ຽວພາຍຫຼັງການແຜ່ລະບາດຂອງພະຍາດໂຄວິດ 19 ຈົນໄປເຖິງປີ 2025 ຊຶ່ງແຜນສະບັບດັ່ງກ່າວປະ

ກອບມີ 3 ຫົວຂໍ້ຕົ້ນຕໍຄື: 1. ທາງດ້ານເສດຖະກິດ ເພື່ອປົກປ້ອງວຽກເຮັດງານທໍາ ແລະ ໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອ ເພື່ອເຮັດໃຫ້ຂະແໜງການທ່ອງທ່ຽວສາມາດຜ່ານຜ່າວິກິດການນີ້ໄປໄດ້, 2. ສ້າງຄວາມໝັ້ນໃຈໃຫ້ແກ່ນັກທ່ອງທ່ຽວ ແລະ ສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງໃຫ້ຂະແໜງການທ່ອງທ່ຽວ ແລະ 3, ຂະຫຍາຍ ແລະ ສ້າງຄວາມຫຼາກຫຼາຍໃຫ້ແກ່ຜະລິດຕະພັນການທ່ອງທ່ຽວ, ການບໍລິການ ແລະ ຕະຫຼາດທ່ອງທ່ຽວ. ແຕ່ລະຫົວຂໍ້ໄດ້ກໍານົດອອກເປັນ 8 ວຽກບຸລິມະສິດໄດ້ແກ່: ວຽກທີ 1: ແມ່ນເພີ່ມທະວີການຮ່ວມມືລະຫວ່າງພາກລັດ ແລະ ພາກທຸລະກິດໃຫ້ຫຼາຍຂຶ້ນ ຊຶ່ງເປັນວຽກທີ່ມີຄວາມສໍາຄັນຫຼາຍໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດແຜນດໍາເນີນງານໃນໄລຍະສັ້ນ, ໄລຍະກາງ ແລະ ໄລຍະຍາວ ໂດຍສະເພາະແມ່ນດ້ານການຕະຫຼາດ ແລະ ການຈັດສັນງົບປະມານທີ່ເໜາະສົມໃສ່ວຽກງານດັ່ງກ່າວ. ພາກລັດ ແລະ ພາກທຸລະກິດຕ້ອງສືບຕໍ່ຮ່ວມມືກັນຫຼາຍຂຶ້ນນອກຈາກຈັດຕັ້ງກອງປະຊຸມປຶກສາຫາລືບັນຫາຕ່າງໆເຊັ່ນ: ຊຸກຍູ້ໃຫ້ມີການສ້າງຕັ້ງສະພາສົ່ງເສີມການທ່ອງທ່ຽວ ຊຶ່ງເປັນຜູ້ຮັບຜິດຊອບໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດກິດຈະກໍາເຊັ່ນ: ການຕະຫຼາດ ແລະ ການສຶກສາຄົ້ນຄວ້າວິໄຈຕະຫຼາດການທ່ອງທ່ຽວ.

ແຜນວຽກທີ 2: ການໃຫ້ຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອ ແລະ ສ້າງສະພາບຄ່ອງໃຫ້ແກ່ທຸລະກິດການທ່ອງທ່ຽວ.ແຜນງານນີ້ ມີເປົ້າໝາຍເພື່ອສ້າງສະພາບຄ່ອງໃຫ້ທຸລະກິດທ່ອງທ່ຽວ ເພື່ອຫຼີກເວັ້ນການປິດກິດຈະການເປັນຈໍານວນຫຼາຍ ແລະ ຮັກສາພະນັກງານຜູ້ທີ່ມີຄວາມຮູ້, ຄວາມສາມາດ ແລະ ປະສົບການສູງໃນຂະ ແໜງການທ່ອງທ່ຽວ. ຖ້າຫາກການທ່ອງທ່ຽວບໍ່ໄດ້ຮັບການຟື້ນຟູ ຫຼື ການທ່ອງທ່ຽວຊຸດໂຊມລົງ ກໍໝາຍຄວາມວ່າການລົງທຶນເຂົ້າໃນການພັດທະນາຊັບພະຍາກອນມະນຸດໃນໄລຍະທີ່ຜ່ານມາ ກໍບໍ່ມີປະສິດທິຜົນ ແລະ ຈະເຮັດໃຫ້ການທ່ອງທ່ຽວຂອງປະເທດເຮົາບໍ່ສາມາດແຂ່ງຂັນກັບປະເທດອື່ນໄດ້. ດັ່ງນັ້ນ, ການສ້າງກອງທຶນຊ່ວຍເຫຼືອການທ່ອງທ່ຽວ, ການຮັກສາວຽກເຮັດງານທໍາ ໂດຍການຈັດຝຶກອົບຮົມໃນຫົວຂໍ້ຕ່າງໆ ຈຶ່ງເປັນສິ່ງຈໍາເປັນໃນຍຸດທະສາດດັ່ງກ່າວ.

ແຜນງານທີ 3: ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດບັນດາລະບຽບການ, ຂໍ້ແນະນໍາກ່ຽວກັບຄວາມປອດໄພດ້ານສຸຂະພາບ ແລະ ຍຸດທະສາດໃນການປະສານງານ ຕິດຕໍ່ພົວພັນ. ແຜນງານດັ່ງກ່າວນີ້ ເປັນມາດຕະການຕອບໂຕ້ທີ່ຮີບດ່ວນ ແລະ ສໍາຄັນໃນໄລຍະທີ່ມີການແຜ່ລະບາດຂອງພະຍາດໂຄວິດ-19 ແລະ ພະຍາດຕິດຕໍ່ອື່ນໆ ຊຶ່ງອາດຈະເກີດຂຶ້ນໃນອະນາຄົດ. ມາດຕະການຄວາມປອດໄພດ້ານສຸຂະພາບຢູ່ຈຸດໝາຍປາຍທາງການທ່ອງທ່ຽວ, ປະກັນສຸຂະພາບ ແລະ ນະໂຍບາຍອື່ນໆ ລ້ວນແຕ່ເປັນສິ່ງຈໍາເປັນ ແລະ ສໍາຄັນຕໍ່ການຕັດສິນໃຈຂອງນັກທ່ອງທ່ຽວ.

ແຜນງານທີ 4: ການສຶກສາຄົ້ນຄວ້າຕະຫຼາດການທ່ອງທ່ຽວ (ການເກັບກໍາຂໍ້ມູນ ແລະ ວິໄຈ)ເຄື່ອງມືດີຈີຕອນ ແລະ ວິທີການຕ່າງໆໃຫ້ມີຄວາມທັນສະໄໝ. ເຮັດໃຫ້ນັກທ່ອງທ່ຽວສາມາດເຂົ້າເຖິງແຫຼ່ງຂໍ້ມູນກ່ຽວຂ້ອງກັບການທ່ອງທ່ຽວຢ່າງວ່ອງໄວ.

ແຜນງານທີ 5: ສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງໃຫ້ກັບເຄື່ອງໝາຍ ແລະ ສົ່ງເສີມການຕະຫຼາດເພື່ອເຮັດໃຫ້ການທ່ອງທ່ຽວຟື້ນຄືນມາ ຕົ້ນຕໍແມ່ນເລັ່ງໃສ່ສະໜັບສະໜູນທຸລະກິດການທ່ອງທ່ຽວຂະໜາດນ້ອຍ ແລະ ກາງ ໂດຍການຫັນປ່ຽນຈາກຕະຫຼາດທ່ອງທ່ຽວສາກົນ ມາເປັນຕະຫຼາດທ່ອງທ່ຽວພາຍໃນ ໂດຍການສຶກສາຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ສະໜອງຂໍ້ມູນກ່ຽວກັບຕະຫຼາດ, ສ້າງຄວາມເຂົ້າໃຈກ່ຽວກັບຄວາມຕ້ອງການ ແລະ ຄວາມນິຍົມຂອງຕະຫຼາດພາຍໃນປະເທດ, ສ້າງລາຍການໂຄສະນາການທ່ອງທ່ຽວໃຫ້ມີຫຼາຍສີສັນ, ສ້າງທຸລະກິດທ່ອງທ່ຽວຂະໜາດນ້ອຍ ແລະ ກາງໃຫ້ມີການພັດທະນາ ຜະລິດຕະພັນການທ່ອງທ່ຽວຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຕະຫຼາດພາຍໃນປະເທດ.

ແຜນວຽກທີ 6: ແມ່ນການກະຕຸ້ນການລົງທຶນ ແນໃສ່ສ້າງຄວາມສະດວກໃຫ້ແກ່ການລົງທຶນໃສ່ພື້ນຖານໂຄງລ່າງ, ດຶງດູດນັກລົງທຶນເຂົ້າໃນການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນການທ່ອງທ່ຽວ ເຊັ່ນ:ການ ທ່ອງທ່ຽວແບບຍືນຍົງ ແລະ ການທ່ອງທ່ຽວທໍາມະຊາດ, ຊຸກຍູ້ຍົກລະດັບເຕັກໂນໂລຊີ (ການຊຳລະແບບບໍ່ຈ່າຍເງິນສົດ, ການເຊື່ອມຕໍ່ອິນເຕີເນັດ ລະບົບແຜນທີ່ຢ່າງຖືກຕ້ອງຄົບຖ້ວນກັບສະພາບຂອງແຫຼ່ງທ່ອງທ່ຽວ.

ແຜນງານທີ 7: ສ້າງຄວາມຫຼາກຫຼາຍຂອງຜະລິດຕະພັນການທ່ອງທ່ຽວ ແລະ ຍຸດທະສາດບຸລິມະສິດ. ໜາຍເຖິງການປັບປຸງແຫຼ່ງທ່ຽວ, ການຈັດວາງຕາຕະລາງນໍາທ່ຽວໃຫ້ມີຄວາມຫຼາກຫຼາຍຮັດກຸມ ຕໍ່ເນື່ອງ, ມີຄວາມສະດວກສະບາຍ, ເປັນທີ່ປະທັບໃຈ ແລະ ກຸ້ມຄ່າກັບລາຄາບໍລິການເປັນຕົ້ນ.

ແຜນງານທີ 8: ສ້າງຄວາມຫຼາກຫຼາຍຂອງຕະຫຼາດທ່ອງທ່ຽວ ແມ່ນແນໃສ່ການພັດທະນາການທ່ອງທ່ຽວຂອງປະເທດເຮົາ ໃນອີກ 2 ປີຂ້າງໜ້າ ແມ່ນຈະໃຫ້ເປັນໄປໃນຮູບແບບໃດ? ໂດຍອີງໃສ່ລັກສະນະທາງດ້ານພູມສັນຖານ ແລະ ຕະຫຼາດການທ່ອງທ່ຽວທີ່ຕ້ອງການດຶງດູດໃຫ້ເຂົ້າມາ. ດັ່ງນັ້ນ,ຜະລິດຕະພັນການທ່ອງທ່ຽວ ແລະ ການບໍລິການຕ້ອງໄດ້ຮັບການພັດທະນາໃຫ້ດີຂຶ້ນເພື່ອຕອບສະໜອງຕາມຄວາມຕ້ອງການຂອງກຸ່ມຕະຫຼາດເປົ້າໝາຍດັ່ງກ່າວ (ໂດຍສະເພາະການທ່ອງທ່ຽວທີ່ເປັນມິດກັບສິ່ງ ແວດລ້ອມ ແລະ ການທ່ອງທ່ຽວແບບຍືນຍົງ) ການສຶກສາຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ວິໄຈການຕະຫຼາດການ ທ່ອງທ່ຽວ ແລະ ຄວາມສາມາດໃນການຂະຫຍາຍຕະຫຼາດທ່ອງທ່ຽວແມ່ນເປັນສິ່ງສໍາຄັນຫຼາຍ (ຕົວຢ່າງ: ຕະຫຼາດ ສປ ຈີນ ພາຍຫຼັງມີເສັ້ນທາງລົດໄຟເຊື່ອມຕໍ່ ລາວ-ຈີນ ນັກທ່ອງທ່ຽວເຂົ້າມາທ່ຽວປະເທດເຮົາຫຼາຍຂຶ້ນ. ດັ່ງນັ້ນ, ເພື່ອເຮັດໃຫ້ການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນໃໝ່ ແລະ ຕະຫຼາດທ່ອງທ່ຽວໃໝ່ສາມາດປະສົບຜົນສໍາເລັດໄດ້ນັ້ນ ສິ່ງສໍາຄັນທີ່ສຸດແມ່ນການສ້າງຄວາມເຂົ້າໃຈທີ່ລະອຽດກັບຄວາມຕ້ອງການ, ແຮງຈູງໃຈ ແລະ ຮູບການໃຊ້ຈ່າຍຂອງຕະຫຼາດທ່ອງທ່ຽວນັ້ນ ແລະ ຍັງສາມາດຕອບສະໜອງໃຫ້ແກ່ການລົງທຶນເຂົ້າໃນການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນ ແລະ ຕະຫຼາດການທ່ອງທ່ຽວ, ທັງໝົດນັ້ນໄດ້ສະທ້ອນໃຫ້ເຫັນວ່າເຮົາໄດ້ມີການສຶກສາ ແລະ ເຂົ້າໃຈລະອຽດກ່ຽວກັບຕະຫຼາດເປົ້າໜາຍຂອງປະເທດເຮົາ.