ໜັງສືພິມ ປະຊາຊົນ

ອອກແຮງພັດທະນາຊົນນະບົດ ແລະ ແກ້ໄຂຄວາມທຸກຍາກຂອງປະຊາຊົນ

ເຜີຍແຜ່ໂດຍ: ທ່ານ ສິດທິພອນ ຣາຊະພົນ ເວລາ: 16/10/2020 09:43:22 ຈຳນວນຢ້ຽມຊົມ 5906 ຄັ້ງ

ເມື່ອຫວນຄືນປະຫວັດຄວາມເປັນມາວັນສາກົນລຶບລ້າງຄວາມທຸກຍາກ ກ່ອນໜ້ານີ້ 33 ປີ, ວັນທີ 17 ຕຸລາ 1987ຢູ່ນະຄອນຫຼວງປາຣີ ຂອງປະເທດຝຣັ່ງ ໄດ້ມີຄົນນັບແສນຄົນ ອອກມາເດີນຂະບວນ ເພື່ອສະແດງພະລັງຕໍ່ສູ້ກັບຄວາມທຸກຍາກ ແລະ ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີການອຸທິດໃຫ້ແກ່ຜູ້ທີ່ໄດ້ຮັບເຄາະຮ້າຍຈາກຄວາມອຶດຫິວ ແລະ ຄວາມທຸກຍາກ, ເພື່ອຕອບສະໜອງຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການອັນຮີບດ່ວນຂອງບັນດາປະຊາຊາດດັ່ງກ່າວ. ໃນປີ 1992 ກອງປະຊຸມສະມັດຊາໃຫຍ່ອົງການສະຫະປະຊາຊາດ (ສປຊ) ໄດ້ປະກາດເອົາວັນທີ 17 ຕຸລາຂອງທຸກໆປີ ເປັນວັນສາກົນ ເພື່ອລຶບລ້າງຄວາມທຸກຍາກ ໂດຍມອບໃຫ້ບັນດາປະເທດສະມາຊິກເຕົ້າໂຮມບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງສັງຄົມຈັດກິດຈະກຳຕ່າງໆ ເພື່ອລະດົມຂະບວນການ ແລະ ລະດົມທຶນຮອນເຂົ້າໃສ່ວຽກງານລຶບລ້າງຄວາມທຸກຍາກ.
ວັນທີ 17 ຕຸລາ ເປັນວັນສາກົນ ເພື່ອລຶບລ້າງຄວາມທຸກຍາກ ຊຶ່ງປີນີ້ ມີອາຍຸຄົບຮອບ 33 ປີ (17/10/1987-17/10/2020) ແລະ ວັນທີ 17-24 ຕຸລາ ແມ່ນສັບປະດາແຫ່ງຊາດ ເພື່ອລຶບລ້າງຄວາມທຸກຍາກຂອງ ສປປ ລາວ ຊຶ່ງປີນີ້ ມີອາຍຸຄົບຮອບ 17 ປີ (17-24/10/2003-17-24/10/2020).
ທີ່ອົງການສະຫະປະຊາຊາດ ກຳນົດເອົາວັນທີ 17 ຕຸລາຂອງທຸກໆປີ ເປັນວັນສາກົນ ເພື່ອລຶບລ້າງຄວາມທຸກຍາກ ແມ່ນມີຄວາມໝາຍຄວາມສຳຄັນຍິ່ງສຳລັບປະຊາຊາດໃນໂລກ ເພື່ອໃຫ້ບັນດາປະເທດສະມາຊິກອົງການສະຫະປະຊາຊາດ ເພີ່ມທະວີການຮ່ວມມື, ທັງເຊີດຊູຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງຕົນໃຫ້ສູງກວ່າເກົ່າ, ປຸກລະດົມກຳລັງແຮງທົ່ວສັງຄົມໃນຊາດກໍຄືວົງຄະນາຍາດສາກົນ ສຸມໃສ່ແກ້ໄຂບັນຫາໄພອຶດຫິວ ແລະ ຄວາມທຸກຍາກ.
ສປປ ລາວ ໃນຖານະເປັນປະເທດສະມາຊິກຂອງອົງການສະຫະປະຊາຊາດ ຍາມໃດກໍຖືວ່າວຽກງານການແກ້ໄຂຄວາມ ທຸກຍາກຂອງປະຊາຊົນ ເປັນວຽກຍຸດທະສາດສຳຄັນ ແລະ ເປັນໜ້າທີ່ບຸລິມະສິດຂອງທົ່ວພັກ-ລັດ, ທົ່ວປວງຊົນ ແລະ ໄດ້ມີຄວາມພະຍາຍາມເອົາໃຈໃສ່ຊີ້ນຳການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດວຽກງານດັ່ງກ່າວ ຢ່າງຕັ້ງໜ້າຕະຫຼອດມາ. ກອງປະຊຸມວຽກງານລຶບລ້າງຄວາມທຸກຍາກທົ່ວປະເທດ ຄັ້ງທີ I ໃນວັນທີ 17-19 ມີນາ ປີ 2003, ໄດ້ກຳນົດ ແລະ ປະກາດເອົາວັນທີ 17-24 ຕຸລາ ຂອງທຸກປີ ເປັນວັນສັບປະດາແຫ່ງຊາດ ເພື່ອລຶບລ້າງຄວາມທຸກຍາກ. ເລີ່ມແຕ່ປີ 2003 ເປັນຕົ້ນມາ, ລັດຖະບານ ແຫ່ງ ສປປ ລາວ ຮ່ວມກັບອົງການສະຫະປະຊາຊາດ ເພື່ອການພັດທະນາໄດ້ຈັດຕັ້ງພິທີ, ຈັດຕັ້ງການເຄື່ອນໄຫວກິດຈະກຳຕ່າງໆ ໃນລະດັບທີ່ແຕກຕ່າງກັນ ເພື່ອສະເຫຼີມສະຫຼອງວັນສາກົນ ແລະ ສັບປະດາແຫ່ງຊາດ ວັນທີ 17-24 ຕຸລາ ເພື່ອລຶບລ້າງຄວາມທຸກຍາກ ໃນແຕ່ລະປີ.
ຕະຫຼອດໄລຍະທີ່ຜ່ານມາ, ສປປ ລາວ ໄດ້ຮັບຜົນສຳເລັດຫຼາຍດ້ານ ໃນການພັດທະນາຊົນນະບົດ ແລະ ແກ້ໄຂຄວາມທຸກຍາກຂອງປະຊາຊົນລາວ ໂດຍສະເພາະຜົນສຳເລັດອັນສຳຄັນ ແລະ ເປັນພື້ນຖານກວ່າໝູ່ແມ່ນລະບົບການຈັດຕັ້ງຢູ່ຮາກຖານ ໄດ້ຮັບການປັບປຸງໃຫ້ມີຄວາມໜັກແໜ້ນ, ເຂັ້ມແຂງທາງດ້ານການເມືອງ-ແນວຄິດ ແລະ ການຈັດຕັ້ງ, ສາມາດເປັນເຈົ້າການ ໃນການນຳພາປະຊາຊົນ ແລະ ຊັ້ນຄົນຕ່າງໆຈັດຕັ້ງປະ ຕິບັດໜ້າທີ່ວຽກງານຕ່າງໆ ໄດ້ເປັນຢ່າງດີ, ເຮັດໃຫ້ຮາກຖານຊົນນະບົດ ກໍຄືເຂດພູດອຍຫ່າງໄກສອກຫຼີກ ແລະ ທຸລະກັນດານ ມີຄວາມສະຫງົບ, ມີຄວາມເປັນລະບຽບຮຽບຮ້ອຍຢ່າງໜັກ ແໜ້ນເທື່ອລະກ້າວ, ປະຊາຊົນມີຄວາມສາມັກຄີປອງດອງຊ່ວຍເຫຼືອຊຶ່ງກັນ ແລະ ກັນ, ມີສະຕິຕື່ນຕົວເປັນເຈົ້າປະເທດຊາດ, ປະຕິບັດສິດ ແລະ ພັນທະຂອງພົນລະເມືອງ ຕາມທີ່ກຳນົດໄວ້ໃນກົດໝາຍ ແລະ ລັດຖະທຳມະນູນ, ຕື່ນຕົວປະກອບສ່ວນເຂົ້າຮ່ວມໃນຂະບວນການຕ່າງໆ, ຕີຖອຍໄດ້ກົນອຸບາຍຂອງພວກຄົນບໍ່ດີ, ປະຊາຊົນບັນດາເຜົ່າມີຄວາມອຸ່ນອ່ຽນທຸ່ນທ່ຽງ ໃນການດຳລົງຊີວິດ ແລະ ທຳມາຫາກິນ, ມີຄວາມເຊື່ອໝັ້ນຕໍ່ການຊີ້ນໍາ-ນຳພາຂອງພັກ-ລັດ ນັບມື້ນັບສູງຂຶ້ນ, ຕັ້ງໜ້າຜັນຂະຫຍາຍແນວທາງປ້ອງກັນຊາດ-ປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບທົ່ວປວງຊົນຮອບດ້ານດ້ວຍທິດທາງ ແລະ ມາດຕະການສົມທົບແໜ້ນ ລະຫວ່າງ ກຳລັງ ປກຊ-ປກສ, ສູນກາງ, ແຂວງ, ເມືອງ ແລະ ອົງການປົກຄອງແຕ່ລະຂັ້ນ.
ທຸກຂະແໜງການ ແລະ ທ້ອງຖິ່ນຕ່າງໆ ໄດ້ຖືສຳຄັນການພັດທະນາເສດຖະກິດ ແລະ ແກ້ໄຂຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງປະຊາຊົນ ໃຫ້ດີຂຶ້ນເປັນໜ້າທີ່ໃຈກາງຂອງວຽກງານຮາກຖານ ແລະ ພັດທະນາຊົນນະບົດຮອບດ້ານ ຊຶ່ງໄດ້ເພີ່ມການລົງທຶນເຂົ້າໃສ່ການກໍ່ສ້າງຮາກຖານການເມືອງ ແລະ ພັດທະນາຊົນນະບົດຮອບດ້ານ ຢ່າງມີຈຸດສຸມ; ລົງທຶນໃນການກໍ່ສ້າງ ແລະ ປັບປຸງຍົກລະດັບເສັ້ນທາງ, ເປີດກວ້າງຕາໜ່າງໂທລະຄົມມະນາຄົມອອກສູ່ຊົນນະບົດຢ່າງກວ້າງຂວາງ, ຂະຫຍາຍຕາໜ່າງໄຟຟ້າອອກສູ່ຊົນນະບົດ, ລົງທຶນ ແລະ ປຸກລະດົມແຮງງານຂອງປະຊາຊົນເຂົ້າຮ່ວມໃນການເຮັດຊົນລະປະທານ-ເໝືອງຝາຍ, ສ້າງເສັ້ນທາງ, ໂຮງຮຽນ, ໂຮງໝໍ, ສຸກສາລາ, ລະບົບນ້ຳລິນ-ນ້ຳສະອາດ, ສູນບໍລິການ ແລະ ການກໍ່ສ້າງດ້ານສາທາລະນະປະໂຫຍດອື່ນໆ. ຈັດຕັ້ງນຳພາ ແລະ ສົ່ງເສີມການຜະລິດເປັນສິນຄ້າ ແລະ ການບໍລິການ, ສ້າງລາຍໄດ້ຕົວຈິງໃຫ້ປະຊາຊົນ ໂດຍຕິດພັນກັບການບໍລິການແບບສອງສົ້ນກັບປະຊາຊົນ, ຈັດຕັ້ງກຸ່ມການຜະລິດ ຫຼື ເສດຖະກິດຮ່ວມ ຫຼື ສະຫະກອນການຜະລິດຂອງປະຊາຊົນ. ປັດຈຸບັນ, ມີຫຼາຍພາກສ່ວນເສດຖະກິດໄດ້ຫັນການລົງທຶນໄປສູ່ຊົນນະບົດຫຼາຍຂຶ້ນ ຊຶ່ງເຮັດໃຫ້ການປຸງແຕ່ງຜົນຜະລິດກະສິກຳ-ປ່າໄມ້, ຫັດຖະກຳ-ອຸດສາຫະກຳ ແລະ ການບໍລິການໄດ້ມີໜໍ່ແໜງ ແລະ ປັດໄຈໃໝ່ເກີດຂຶ້ນຢູ່ຫຼາຍບ່ອນໃນເຂດຊົນນະບົດ; ການຈໍລະຈອນສິນຄ້າ ໄດ້ຮັບການເປີດກວ້າງ ແລະ ຂະຫຍາຍລົງສູ່ຊົນນະບົດຫຼາຍຂຶ້ນ; ໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ປຸກລະດົມຍາດແຍ່ງທຶນຮອນທັງພາຍໃນ ແລະ ຕ່າງປະເທດ ລວມທັງພາກສ່ວນເສດຖະກິດຕ່າງໆ ເຂົ້າໃສ່ການພັດທະນາຊົນນະບົດ ໂດຍສົມ ທົບທຶນກັບກອງທຶນຕ່າງໆ ຊຶ່ງໄດ້ສ້າງເງື່ອນໄຂໃຫ້ປະຊາຊົນຜູ້ທຸກຍາກໄດ້ເຂົ້າເຖິງແຫຼ່ງທຶນ ແລະ ສາມາດກູ້ຢືມມາເຮັດການຜະລິດ, ສ້າງລາຍໄດ້ໃຫ້ແກ່ຄອບຄົວ, ປັບປຸງຊີວິດການເປັນຢູ່ໃຫ້ດີຂຶ້ນ ແລະ ຄ່ອຍໆຫຼຸດພົ້ນອອກຈາກຄວາມທຸກຍາກເທື່ອລະກ້າວ.
ການພັດທະນາດ້ານວັດທະນະທຳ-ສັງຄົມໄດ້ຖືເອົາການສຶກສາໄປກ່ອນບາດກ້າວໜຶ່ງ ໂດຍສະເພາະແມ່ນການສຶກສາຂັ້ນພື້ນຖານ ເປັນຕົ້ນຊັ້ນປະຖົມສຶກສາພາກບັງຄັບ ແລະ ມັດທະຍົມຕອນຕົ້ນ ໄດ້ມີການຂະຫຍາຍຕົວລົງສູ່ເຂດຊົນນະບົດ, ພູດອຍ ແລະ ເຂດຫ່າງໄກສອກຫຼີກ. ປັດຈຸບັນ, ອັດ ຕາການເຂົ້າຮຽນຂອງເດັກ ໃນເກນອາຍຸ 3-5 ປີ, ອັດຕາເຂົ້າຮຽນສຸດທິ, ອັດຕາເຂົ້າຮຽນລວມຊັ້ນມັດທະຍົມຕອນຕົ້ນ, ມັດທະຍົມຕອນປາຍ ແລະ ອັດຕາການຮຽນຮູ້ໜັງສືຂອງຜູ້ໃຫຍ່ ໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນ ແລະ ມີຫຼາຍເມືອງໄດ້ປະກາດສຳເລັດການສຶກສາຊັ້ນປະຖົມພາກບັງຄັບ; ໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ຂະຫຍາຍຕາໜ່າງການບໍລິການດ້ານສາທາລະນະສຸກ ລົງສູ່ຮາກຖານຊົນນະບົດຢ່າງແຂງແຮງ ຕາມທິດເອົາການກັນພະຍາດ, ສົ່ງເສີມສຸຂະພາບເປັນຕົ້ນຕໍ ແລະ ເອົາການປິ່ນປົວເປັນສຳຄັນ; ການສ້າງຄອບຄົວ ແລະ ບ້ານວັດທະນະທຳ ໃນຫຼາຍທ້ອງຖິ່ນມີຈຳນວນເພີ່ມຂຶ້ນຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ ຊຶ່ງຮອດກາງປີ 2018 ມີບ້ານວັດທະນະທຳ 5.800 ກວ່າບ້ານ ແລະ ຄອບຄົວວັດທະນະທຳ 890.000 ກວ່າຄອບຄົວ. ບັນດາແຂວງ ແລະ ເມືອງໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ການເຕົ້າໂຮມບ້ານນ້ອຍເປັນບ້ານໃຫຍ່, ຈັດສັນພູມລຳເນົາ ແລະ ບ່ອນທຳມາຫາກິນໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນບັນດາເຜົ່າໃນເຂດຊົນນະບົດ, ບ່ອນຫ່າງໄກສອກຫຼີກ; ມີຫຼາຍບໍລິເວນຈຸດສຸມຂອງທ້ອງຖິ່ນຕ່າງໆ ໄດ້ຮັບການພັດທະນາ ກາຍເປັນຕົວເມືອງນ້ອຍໃນຊົນນະບົດ ແລະ ບາງຈຸດສຸມກໍໄດ້ສ້າງເປັນເມືອງໃໝ່.
ພັກ-ລັດເຮົາ ຍາມໃດກໍຖືເອົາວຽກງານພັດທະນາຊົນນະບົດ ແລະ ແກ້ໄຂຄວາມທຸກຍາກຂອງປະຊາຊົນ ຕິດພັນກັບການເຮັດທົດລອງວຽກງານ 3 ສ້າງ ໂດຍມີການເຮັດທົດລອງຕົວຈິງຢູ່ 50 ກວ່າເມືອງ ແລະ 100 ກວ່າບ້ານເປົ້າໝາຍ. ໃນປີ 2017 ສປປ ລາວ ມີເມືອງທັງໝົດ 148 ເມືອງ, ມີ 1.040 ກຸ່ມບ້ານ ແລະ 8.454 ບ້ານ ແລະ 1.166.000 ກວ່າຄອບຄົວ. ອັດຕາສ່ວນຂອງຄວາມທຸກຍາກ ໄດ້ຫຼຸດລົງຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ ຊຶ່ງໃນປີ 2017 ຍັງມີຄອບຄົວທຸກຍາກ 69.000 ກວ່າຄອບຄົວ ກວມ 5,98% ໃນຈຳນວນ 1.166.000 ກວ່າຄອບຄົວໃນທົ່ວປະເທດ; ບ້ານທຸກຍາກ 1.670 ກວ່າບ້ານ ກວມ 19,55% ຂອງຈຳນວນ 8.454 ບ້ານໃນທົ່ວປະເທດ ແລະ ເມືອງທຸກຍາກມີ 23 ເມືອງ ກວມ 15,54% ຂອງຈຳນວນ 148 ເມືອງທັງໝົດ ໃນທົ່ວປະເທດ. ໃນປີ 2017 ສປປ ລາວ ມີບ້ານພັດທະນາ 3.500 ກວ່າບ້ານ ກວມ 42,23% ຂອງຈຳນວນບ້ານທັງໝົດໃນທົ່ວປະເທດ ແລະ ມີຄອບຄົວພັດທະນາ 896.000 ກວ່າຄອບຄົວ ກວມ 77,11% ຂອງຈຳນວນຄອບຄົວທັງໝົດໃນທົ່ວປະເທດ.
ເພື່ອສືບຕໍ່ເສີມຂະຫຍາຍຜົນສຳເລັດ ໃນການພັດທະນາຊົນນະບົດ ແລະ ແກ້ໄຂຄວາມທຸກຍາກຂອງປະຊາຊົນລາວບັນດາເຜົ່າ ໃນໄລຍະຜ່ານມານັ້ນ, ພວກເຮົາຈົ່ງເພີ່ມທະວີຜັນຂະຫຍາຍມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງທີ X ຂອງພັກ ກ່ຽວກັບວຽກງານພັດທະນາຊົນນະບົດ ແລະ ແກ້ໄຂຄວາມທຸກຍາກຂອງປະຊາຊົນໃຫ້ປະກົດຜົນເປັນຈິງ ເປັນຕົ້ນແກ້ໄຂຄວາມທຸກຍາກຂອງປະຊາຊົນໃຫ້ໄດ້ຢ່າງທົ່ວເຖິງ, ຕັ້ງໜ້າສືບຕໍ່ປະຕິບັດມາດຕະການຍຸດທະສາດ ຫັນລົງກໍ່ສ້າງຮາກຖານ, ພັດທະນາຊົນນະບົດຮອບດ້ານ ຕາມທິດສ້າງຊົນນະບົດໃໝ່. ໃນນັ້ນ, ຖືເອົາການສົ່ງເສີມການຜະລິດເປັນສິນຄ້າ ແລະ ການບໍລິການສ້າງລາຍໄດ້ເຂົ້າຄອບຄົວເປັນໃຈກາງ ຊຶ່ງຕ້ອງໄດ້ສຸມໃສ່ຈັດສັນທີ່ດິນ ເພື່ອເປັນບ່ອນທຳມາຫາກິນ ແລະ ທີ່ຕັ້ງພູມລຳເນົາຄົງທີ່ ແລະ ໝັ້ນຄົງ, ກ້າວໄປເຖິງການຢຸດຕິການຖາງປ່າເຮັດໄຮ່ແບບເລື່ອນລອຍຢ່າງສິ້ນເຊີງ, ພັດທະນາພື້ນຖານໂຄງລ່າງຮັບໃຊ້ການຜະລິດ ແລະ ຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງປະຊາຊົນໃຫ້ດີຂຶ້ນເທື່ອລະກ້າວ; ຈັດຕັ້ງການຜະລິດ, ການຝຶກອົບຮົມຍົກລະດັບວິຊາຊີບ, ນຳໃຊ້ເຕັກນິກ-ວິທະຍາການທີ່ກ້າວໜ້າ ເພື່ອຍົກສູງສະມັດຖະພາບການຜະລິດ ແລະ ຄຸນນະພາບຂອງຜົນຜະລິດ; ປັບປຸງຄຸນນະພາບຊີວິດຂອງຊາວຊົນນະບົດຕິດພັນກັບການເຂົ້າເຖິງການສຶກສາ, ການບໍລິການສາທາລະນະສຸກ ແລະ ປົກປັກຮັກສາສິ່ງແວດລ້ອມ.
(ໂດຍ: ສີວັນ)