ໂດຍ:ວັນໄຊ ຕະວິນຍານ
ໂດຍພາຍໃຕ້ການນໍາພາ-ຊີ້ນໍາ ຂອງພັກປະຊາຊົນລາວ, ມາຮອດວັນທີ 1 ກຸມພາ 1956 ສູນກາງພັກໄດ້ມີມະຕິ ຕົກລົງສ້າງຕັ້ງຫ້ອງການກໍາມະບານຂຶ້ນຢ່າງເປັນທາງການຢູ່ເຂດທີ່ໝັ້ນແຂວງຫົວພັນ ແລະ ໄດ້ມອບໝາຍໃຫ້ ສະຫາຍ ສີສົມພອນ ລໍວັນໄຊ ເປັນຜູ້ຮັບຜິດຊອບ. ສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນ ເພື່ອຈຸດປະສົງສືບຕໍ່ໂຄສະນາ, ປຸກລະດົມຂົນຂວາຍ, ເຕົ້າໂຮມກໍາມະກອນ, ຊາວຜູ້ອອກແຮງງານລາວບັນດາເຜົ່າ ໃຫ້ມີຄວາມຕື່ນຕົວປະຕິວັດ, ມີນໍ້າໃຈຮັກຊາດ, ມີທັດສະນະຊົນຊັ້ນກໍາມະກອນ, ມີຄວາມຕື່ນຕົວທາງດ້ານຊົນຊັ້ນຢ່າງຈະແຈ້ງ, ເສີມຂະຫຍາຍປະຊາທິປະໄຕ, ມີລະບຽບແບບແຜນ, ເປັນພົນລະເມືອງດີຂອງຊາດ, ສົ່ງເສີມການມີວຽກເຮັດງານທໍາ ແລະ ເປັນຕົວແທນໃຫ້ແກ່ການປົກປ້ອງສິດຜົນປະໂຫຍດອັນຊອບທໍາ ໃຫ້ແກ່ກໍາມະກອນ, ຊາວຜູ້ອອກແຮງງານລາວບັນດາເຜົ່າ, ກາຍເປັນກໍາລັງແຮງເຂົ້າຮ່ວມຢ່າງຕັ້ງໜ້າ ແລະ ເປັນເຈົ້າການໃນການຕໍ່ສູ້ກູ້ຊາດ, ປົກປັກຮັກສາ, ສ້າງສາ ແລະ ພັດທະນາປະເທດຊາດ ຕາມເສັ້ນທາງກ້າວຂຶ້ນສັງຄົມນິຍົມ. ອົງການຈັດຕັ້ງ ກໍາມະບານລາວ ນັບແຕ່ໄດ້ຮັບການສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນມາກໍໄດ້ຕັ້ງໜ້າເຄື່ອນໄຫວ, ກໍ່ສ້າງ, ປັບປຸງບູລະນະການຈັດຕັ້ງຂອງຕົນໃຫ້ມີຄວາມເຕີບໃຫຍ່ເຂັ້ມແຂງຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ.
ປີ 1966-1975 ສູນກາງພັກໄດ້ຕົກລົງປັບປຸງການຈັດຕັ້ງກໍາມະບານລາວຕື່ມອີກ ແລະ ໄດ້ມອບໝາຍໃຫ້ ສະຫາຍ ໜູຮັກ ພູມສະຫັວນ ເປັນຜູ້ຮັບຜິດຊອບ, ໂດຍພາຍໃຕ້ການຊີ້ນໍາຂອງສູນກາງພັກ ເພື່ອສືບຕໍ່ປະກອບສ່ວນໃນພາລະກິດປະຕິວັດ, ກໍ່ສ້າງເຂດປົດປ່ອຍເປັນລັດໜຶ່ງ, ກຽມທຸກເງື່ອນໄຂເພື່ອປົດປ່ອຍປະເທດຊາດຢ່າງສົມບູນ. ໃນເວລານັ້ນ, ພັກໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ຊີ້ນໍາກໍ່ສ້າງເສດຖະກິດຢ່າງເປັນລະບົບສ້າງໂຮງຈັກ, ໂຮງງານຈໍານວນໜຶ່ງເຊັ່ນ: ໂຮງງານຕີເຫຼັກ, ໂຮງງານ ຕ່ໍາແຜ່ນ, ໂຮງງານປຸງແຕ່ງສະບຽງອາຫານ, ໂຮງພິມ, ໄປສະນີ, ສື່ສານ, ການກໍ່ສ້າງຖະໜົນຫົນທາງ ແລະ ອື່ນໆ. ອັນໄດ້ ເຮັດໃຫ້ກໍາມະກອນນັບມື້ໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນ ອົງການຈັດຕັ້ງກໍາມະບານກໍໄດ້ສ້າງຕັ້ງຮາກຖານຂຶ້ນຢູ່ແຕ່ລະຫົວໜ່ວຍການຜະລິດ, ແຕ່ລະສໍານັກງານອົງການຂອງລັດ, ໂຮງຮຽນ, ໂຮງໝໍ, ໜ້າທີ່ຕົ້ນຕໍຂອງກໍາມະບານຖືເອົາວຽກງານໂຄສະນາສຶກສາອົບຮົມ ການປະຕິບັດແນວທາງນະໂຍບາຍ ຂອງພັກແຕ່ລະໄລຍະເປັນເນື້ອໃນໃຈກາງຂອງການເຄື່ອນໄຫວ, ສ້າງຂະບວນການຕ່າງໆ ເຮັດທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງ ເພື່ອຮັບໃຊ້ແນວໜ້າ, ຕີເອົາຊະນະສັດຕູ ແລະ ປົກປັກຮັກສາເຂດປົດປ່ອຍໃຫ້ເຂັ້ມແຂງ, ສຶກສາອົບຮົມ ມະຫາຊົນເຮັດຫຼ້ອນໜ້າທີ່ວິຊາສະເພາະ, ລົງຂົນຂວາຍກໍ່ສ້າງຮາກຖານ, ເຂົ້າຮ່ວມການກໍ່ສ້າງກໍາລັງໃນກົມກອງທ້ອງຖິ່ນຕ່າງໆ, ປຸກລະດົມຂົນຂວາຍຊຸກຍູ້ຂະບວນການຕໍ່ສູ້ ຂອງມະຫາຊົນໃຫ້ເປັນຂະບວນຟົດຟື້ນຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ ໂດຍຢຶດໝັ້ນແນວທາງນະໂຍບາຍຂອງພັກຕາມຄໍາຂວັນ: ສັນຕິພາບ, ເອກະລາດ, ປະຊາທິປະໄຕ ແລະ ເອກະພາບ ເພື່ອນໍາພາການປະຕິວັດ ຂອງປະເທດເຮົາກ້າວຂຶ້ນ ແລະ ຍາດເອົາໄຊຊະນະຢ່າງສົມບູນໃນທົ່ວປະເທດ ປີ 1975.
ພາຍຫຼັງສ້າງຕັ້ງລະບອບໃໝ່,ກົມການເມືອງສູນກາງພັກໄດ້ສືບຕໍ່ຊີ້ນໍາ-ນໍາພາການເຄື່ອນໄຫວຂອງອົງການຈັດຕັ້ງ ກໍາມະບານລາວໃຫ້ມີຄວາມໜັກແໜ້ ແລະເຕີບໃຫຍ່ຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ, ໂດຍເຊື່ອມຊຶມແນວທາງທິດທາງ, ໜ້າທີ່ໃໝ່ທີ່ພັກວາງອອກ ແລະ ເຫັນແຈ້ງພາລະກໍາປະຫວັດສາດ ຂອງຊົນຊັ້ນກໍາມະກອນໃນໄລຍະໃໝ່ຂອງການປະຕິວັດ ອົງການກໍາມະບານລາວ ໄດ້ເພີ່ມທະວີການສຶກສາອົບຮົມກໍາມະກອນ, ລັດຖະກອນໃຫ້ມີຄວາມຕື່ນຕົວທາງຊົນຊັ້ນ, ຕື່ນຕົວທາງສັງຄົມນິຍົມ, ມີສະຕິຕໍ່ການຈັດຕັ້ງ ແລະ ລະບຽບວິໄນນັບມື້ສູງຂຶ້ນເລື້ອຍໆ, ພ້ອມທັງເອົາໃຈໃສ່ບໍາລຸງຍົກລະດັບດ້ານການເມືອງແນວຄິດ, ວັດທະນະທໍາ ແລະ ວິຊາສະເພາະທີ່ຈໍາເປັນ, ສ້າງແບບແຜນດໍາລົງຊີວິດແບບໃໝ່; ພ້ອມກັນນັ້ນ, ກໍໄດ້ປຸກລະດົມຂົນຂວາຍ ແລະ ຈັດຕັ້ງຂະບວນການແຂ່ງຂັນສັງຄົມນິຍົມຢ່າງຟົດຟື້ນພາຍໃຕ້ ຄໍາຂວັນ: ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງເພື່ອປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ ແລະ ກໍ່ສ້າງສັງຄົມນິຍົມ, ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງເພື່ອຄວາມສົມບູນພູນສຸກຂອງປະຊາຊົນເຜົ່າຕ່າງໆ ໂດຍແນໃສ່ 3 ຈຸດໝາຍຄື: ໜຶ່ງ ຍົກສູງຜະລິດຕະພາບຂອງງານ; ສອງ ຍົກສູງຄຸນະພາບຂອງການຜະລິດຕະພັນ ແລະ ປະສິດທິຜົນຂອງວຽກງານ ແລະ ສາມ ປະຢັດ ແລະ ເສີມຂະຫຍາຍຫົວຄິດປະດິດສ້າງ. ໃນສະພາບເງື່ອນໄຂຕົວຈິງຂອງປະເທດເຮົາໃນເວລານັ້ນ, ສະຫະພັນກໍາມະບານລາວໄດ້ຮັບການປັບປຸງການຈັດຕັ້ງເປັນລະບົບແຕ່ສູນກາງລົງຮອດ ຮາກຖານໃນທົ່ວປະເທດ, ຊົນຊັ້ນກໍາມະກອນລາວ ກໍໄດ້ເຕົ້າໂຮມຄວາມສາມັກຄີເຂົ້າເປັນອັນໜຶ່ງອັນດຽວ, ຂະຫຍາຍການ ຈັດຕັ້ງ ແລະ ສະມາຊິກກໍາມະບານເຂົ້າຢູ່ໃນການຈັດຕັ້ງ ໂດຍພາຍໃຕ້ການນໍາພາຂອງພັກຊຶ່ງໃນເວລານີ້ສາມາດເວົ້າໄດ້ວ່າ: ທຸກໆສໍານັກງານ, ອົງການຂອງພັກ ແລະ ລັດ, ໂຮງຈັກໂຮງງານ, ບໍລິສັດ, ວິສາຫະກິດ, ນິຄົມ ແລະ ອື່ນໆ ລ້ວນແຕ່ມີໜໍ່ແໜງ ຂອງການຈັດຕັ້ງກໍາມະບານ.
ມາຮອດປີ 1982 ເພື່ອກະກຽມໃຫ້ແກ່ການດໍາເນີນກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນກໍາມະບານລາວທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ I ສູນກາງພັກໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງຄະນະຂົນຂວາຍ, ປັບປຸງການຈັດຕັ້ງກໍາມະບານລາວຂຶ້ນ ປະກອບມີ 5 ສະຫາຍ. ໂດຍແມ່ນ ສະຫາຍ ສະນັ່ນ ສຸດທິຈັກ ກໍາມະການສູນກາງພັກເປັນປະທານ, ສະຫາຍ ບຸນທໍາຂຸນລັບ ວິເສດອາຄົມ ແລະ ສະຫາຍ ສະຫວ່າງ ຈັນ ເທພາ ເປັນຮອງຄະນະ.
ມາຮອດວັນທີ 14-16 ທັນວາ 1983 ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນ ກໍາມະບານລາວທົ່ວປະເທດ ຄັ້ງທີ I ໄດ້ເປີດຂຶ້ນ ຢ່າງສະຫງ່າຜ່າເຜີຍ ຢູ່ນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນ,ເປັນກຽດເຂົ້າຮ່ວມ ແລະ ໂອ້ລົມໂດຍ ສະຫາຍ ໄກສອນ ພົມວິຫານ ຊຶ່ງເພິ່ນໄດ້ເນັ້ນໜັກໃຫ້ສະຫະພັນກໍາມະບານລາວ ຕ້ອງຮີບຮ້ອນກໍ່ສ້າງ,ປັບປຸງການຈັດຕັ້ງ,ຍົກສູງຄວາມສາມາດໃນການເຄື່ອນໄຫວຂອງໝົດລະບົບກໍາມະບານ,ໂດຍສະເພາະແມ່ນເລັ່ງໃສ່ກໍ່ສ້າງ, ປັບປຸງກໍາມະບານຢູ່ຂັ້ນຮາກຖານໃຫ້ໜັກແໜ້ນເຂັ້ມແຂງ,ເຮັດໃຫ້ທຸກການເຄື່ອນໄຫວວຽກງານກໍາມະບານເປັນການເຄື່ອນໄຫວ ຂອງມະຫາຊົນຢ່າງແທ້ຈິງ.
ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ກໍາມະບານລາວ ທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ I ໄດ້ເລືອກຕັ້ງເອົາຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງສະຫະພັນກໍາມະບານລາວ ຈໍານວນ 21 ສະຫາຍຍິງ 2 ສະຫາຍ ແລະ ໄດ້ເປັນເອກະພາບເລືອກຕັ້ງເອົາ ສະຫາຍ ທິດສ້ອຍ ສົມບັດດວງ ກໍາມະການສໍາຮອງສູນກາງພັກ ເປັນປະທານຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງສະຫະພັນກໍາມະບານລາວ; ສະຫາຍ ສົມບູນ ວົງໜໍ່ບຸນທໍາ ແລະ ສະຫາຍ ຈານສາຍ ນັນທະວົງ ເປັນຮອງປະທານ ແລະ ເລືອກເອົາຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງສະຫະພັນກໍາມະບານລາວ ເປັນຄະນະປະຈໍາ 5 ສະຫາຍ, ຄະນະກວດກາສູນກາງສະຫະພັນກໍາມະບານມີ 7 ສະຫາຍ; ມີຜູ້ແທນສົມບູນເຂົ້າຮ່ວມຈໍານວນ 182 ສະຫາຍ ທີ່ເປັນຕົວແທນໃຫ້ແກ່ສະມາຊິກກໍາມະບານທົ່ວປະເທດຈໍານວນ 50.000 ກວ່າສະຫາຍ, ມີກໍາມະບານຮາກ ຖານ 1.424 ຮາກຖານ.
ປີ 1966-1975 ສູນກາງພັກໄດ້ຕົກລົງປັບປຸງການຈັດຕັ້ງກໍາມະບານລາວຕື່ມອີກ ແລະ ໄດ້ມອບໝາຍໃຫ້ ສະຫາຍ ໜູຮັກ ພູມສະຫັວນ ເປັນຜູ້ຮັບຜິດຊອບ, ໂດຍພາຍໃຕ້ການຊີ້ນໍາຂອງສູນກາງພັກ ເພື່ອສືບຕໍ່ປະກອບສ່ວນໃນພາລະກິດປະຕິວັດ, ກໍ່ສ້າງເຂດປົດປ່ອຍເປັນລັດໜຶ່ງ, ກຽມທຸກເງື່ອນໄຂເພື່ອປົດປ່ອຍປະເທດຊາດຢ່າງສົມບູນ. ໃນເວລານັ້ນ, ພັກໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ຊີ້ນໍາກໍ່ສ້າງເສດຖະກິດຢ່າງເປັນລະບົບສ້າງໂຮງຈັກ, ໂຮງງານຈໍານວນໜຶ່ງເຊັ່ນ: ໂຮງງານຕີເຫຼັກ, ໂຮງງານ ຕ່ໍາແຜ່ນ, ໂຮງງານປຸງແຕ່ງສະບຽງອາຫານ, ໂຮງພິມ, ໄປສະນີ, ສື່ສານ, ການກໍ່ສ້າງຖະໜົນຫົນທາງ ແລະ ອື່ນໆ. ອັນໄດ້ ເຮັດໃຫ້ກໍາມະກອນນັບມື້ໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນ ອົງການຈັດຕັ້ງກໍາມະບານກໍໄດ້ສ້າງຕັ້ງຮາກຖານຂຶ້ນຢູ່ແຕ່ລະຫົວໜ່ວຍການຜະລິດ, ແຕ່ລະສໍານັກງານອົງການຂອງລັດ, ໂຮງຮຽນ, ໂຮງໝໍ, ໜ້າທີ່ຕົ້ນຕໍຂອງກໍາມະບານຖືເອົາວຽກງານໂຄສະນາສຶກສາອົບຮົມ ການປະຕິບັດແນວທາງນະໂຍບາຍ ຂອງພັກແຕ່ລະໄລຍະເປັນເນື້ອໃນໃຈກາງຂອງການເຄື່ອນໄຫວ, ສ້າງຂະບວນການຕ່າງໆ ເຮັດທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງ ເພື່ອຮັບໃຊ້ແນວໜ້າ, ຕີເອົາຊະນະສັດຕູ ແລະ ປົກປັກຮັກສາເຂດປົດປ່ອຍໃຫ້ເຂັ້ມແຂງ, ສຶກສາອົບຮົມ ມະຫາຊົນເຮັດຫຼ້ອນໜ້າທີ່ວິຊາສະເພາະ, ລົງຂົນຂວາຍກໍ່ສ້າງຮາກຖານ, ເຂົ້າຮ່ວມການກໍ່ສ້າງກໍາລັງໃນກົມກອງທ້ອງຖິ່ນຕ່າງໆ, ປຸກລະດົມຂົນຂວາຍຊຸກຍູ້ຂະບວນການຕໍ່ສູ້ ຂອງມະຫາຊົນໃຫ້ເປັນຂະບວນຟົດຟື້ນຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ ໂດຍຢຶດໝັ້ນແນວທາງນະໂຍບາຍຂອງພັກຕາມຄໍາຂວັນ: ສັນຕິພາບ, ເອກະລາດ, ປະຊາທິປະໄຕ ແລະ ເອກະພາບ ເພື່ອນໍາພາການປະຕິວັດ ຂອງປະເທດເຮົາກ້າວຂຶ້ນ ແລະ ຍາດເອົາໄຊຊະນະຢ່າງສົມບູນໃນທົ່ວປະເທດ ປີ 1975.
ພາຍຫຼັງສ້າງຕັ້ງລະບອບໃໝ່,ກົມການເມືອງສູນກາງພັກໄດ້ສືບຕໍ່ຊີ້ນໍາ-ນໍາພາການເຄື່ອນໄຫວຂອງອົງການຈັດຕັ້ງ ກໍາມະບານລາວໃຫ້ມີຄວາມໜັກແໜ້ ແລະເຕີບໃຫຍ່ຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ, ໂດຍເຊື່ອມຊຶມແນວທາງທິດທາງ, ໜ້າທີ່ໃໝ່ທີ່ພັກວາງອອກ ແລະ ເຫັນແຈ້ງພາລະກໍາປະຫວັດສາດ ຂອງຊົນຊັ້ນກໍາມະກອນໃນໄລຍະໃໝ່ຂອງການປະຕິວັດ ອົງການກໍາມະບານລາວ ໄດ້ເພີ່ມທະວີການສຶກສາອົບຮົມກໍາມະກອນ, ລັດຖະກອນໃຫ້ມີຄວາມຕື່ນຕົວທາງຊົນຊັ້ນ, ຕື່ນຕົວທາງສັງຄົມນິຍົມ, ມີສະຕິຕໍ່ການຈັດຕັ້ງ ແລະ ລະບຽບວິໄນນັບມື້ສູງຂຶ້ນເລື້ອຍໆ, ພ້ອມທັງເອົາໃຈໃສ່ບໍາລຸງຍົກລະດັບດ້ານການເມືອງແນວຄິດ, ວັດທະນະທໍາ ແລະ ວິຊາສະເພາະທີ່ຈໍາເປັນ, ສ້າງແບບແຜນດໍາລົງຊີວິດແບບໃໝ່; ພ້ອມກັນນັ້ນ, ກໍໄດ້ປຸກລະດົມຂົນຂວາຍ ແລະ ຈັດຕັ້ງຂະບວນການແຂ່ງຂັນສັງຄົມນິຍົມຢ່າງຟົດຟື້ນພາຍໃຕ້ ຄໍາຂວັນ: ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງເພື່ອປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ ແລະ ກໍ່ສ້າງສັງຄົມນິຍົມ, ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງເພື່ອຄວາມສົມບູນພູນສຸກຂອງປະຊາຊົນເຜົ່າຕ່າງໆ ໂດຍແນໃສ່ 3 ຈຸດໝາຍຄື: ໜຶ່ງ ຍົກສູງຜະລິດຕະພາບຂອງງານ; ສອງ ຍົກສູງຄຸນະພາບຂອງການຜະລິດຕະພັນ ແລະ ປະສິດທິຜົນຂອງວຽກງານ ແລະ ສາມ ປະຢັດ ແລະ ເສີມຂະຫຍາຍຫົວຄິດປະດິດສ້າງ. ໃນສະພາບເງື່ອນໄຂຕົວຈິງຂອງປະເທດເຮົາໃນເວລານັ້ນ, ສະຫະພັນກໍາມະບານລາວໄດ້ຮັບການປັບປຸງການຈັດຕັ້ງເປັນລະບົບແຕ່ສູນກາງລົງຮອດ ຮາກຖານໃນທົ່ວປະເທດ, ຊົນຊັ້ນກໍາມະກອນລາວ ກໍໄດ້ເຕົ້າໂຮມຄວາມສາມັກຄີເຂົ້າເປັນອັນໜຶ່ງອັນດຽວ, ຂະຫຍາຍການ ຈັດຕັ້ງ ແລະ ສະມາຊິກກໍາມະບານເຂົ້າຢູ່ໃນການຈັດຕັ້ງ ໂດຍພາຍໃຕ້ການນໍາພາຂອງພັກຊຶ່ງໃນເວລານີ້ສາມາດເວົ້າໄດ້ວ່າ: ທຸກໆສໍານັກງານ, ອົງການຂອງພັກ ແລະ ລັດ, ໂຮງຈັກໂຮງງານ, ບໍລິສັດ, ວິສາຫະກິດ, ນິຄົມ ແລະ ອື່ນໆ ລ້ວນແຕ່ມີໜໍ່ແໜງ ຂອງການຈັດຕັ້ງກໍາມະບານ.
ມາຮອດປີ 1982 ເພື່ອກະກຽມໃຫ້ແກ່ການດໍາເນີນກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນກໍາມະບານລາວທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ I ສູນກາງພັກໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງຄະນະຂົນຂວາຍ, ປັບປຸງການຈັດຕັ້ງກໍາມະບານລາວຂຶ້ນ ປະກອບມີ 5 ສະຫາຍ. ໂດຍແມ່ນ ສະຫາຍ ສະນັ່ນ ສຸດທິຈັກ ກໍາມະການສູນກາງພັກເປັນປະທານ, ສະຫາຍ ບຸນທໍາຂຸນລັບ ວິເສດອາຄົມ ແລະ ສະຫາຍ ສະຫວ່າງ ຈັນ ເທພາ ເປັນຮອງຄະນະ.
ມາຮອດວັນທີ 14-16 ທັນວາ 1983 ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນ ກໍາມະບານລາວທົ່ວປະເທດ ຄັ້ງທີ I ໄດ້ເປີດຂຶ້ນ ຢ່າງສະຫງ່າຜ່າເຜີຍ ຢູ່ນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນ,ເປັນກຽດເຂົ້າຮ່ວມ ແລະ ໂອ້ລົມໂດຍ ສະຫາຍ ໄກສອນ ພົມວິຫານ ຊຶ່ງເພິ່ນໄດ້ເນັ້ນໜັກໃຫ້ສະຫະພັນກໍາມະບານລາວ ຕ້ອງຮີບຮ້ອນກໍ່ສ້າງ,ປັບປຸງການຈັດຕັ້ງ,ຍົກສູງຄວາມສາມາດໃນການເຄື່ອນໄຫວຂອງໝົດລະບົບກໍາມະບານ,ໂດຍສະເພາະແມ່ນເລັ່ງໃສ່ກໍ່ສ້າງ, ປັບປຸງກໍາມະບານຢູ່ຂັ້ນຮາກຖານໃຫ້ໜັກແໜ້ນເຂັ້ມແຂງ,ເຮັດໃຫ້ທຸກການເຄື່ອນໄຫວວຽກງານກໍາມະບານເປັນການເຄື່ອນໄຫວ ຂອງມະຫາຊົນຢ່າງແທ້ຈິງ.
ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ກໍາມະບານລາວ ທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ I ໄດ້ເລືອກຕັ້ງເອົາຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງສະຫະພັນກໍາມະບານລາວ ຈໍານວນ 21 ສະຫາຍຍິງ 2 ສະຫາຍ ແລະ ໄດ້ເປັນເອກະພາບເລືອກຕັ້ງເອົາ ສະຫາຍ ທິດສ້ອຍ ສົມບັດດວງ ກໍາມະການສໍາຮອງສູນກາງພັກ ເປັນປະທານຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງສະຫະພັນກໍາມະບານລາວ; ສະຫາຍ ສົມບູນ ວົງໜໍ່ບຸນທໍາ ແລະ ສະຫາຍ ຈານສາຍ ນັນທະວົງ ເປັນຮອງປະທານ ແລະ ເລືອກເອົາຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງສະຫະພັນກໍາມະບານລາວ ເປັນຄະນະປະຈໍາ 5 ສະຫາຍ, ຄະນະກວດກາສູນກາງສະຫະພັນກໍາມະບານມີ 7 ສະຫາຍ; ມີຜູ້ແທນສົມບູນເຂົ້າຮ່ວມຈໍານວນ 182 ສະຫາຍ ທີ່ເປັນຕົວແທນໃຫ້ແກ່ສະມາຊິກກໍາມະບານທົ່ວປະເທດຈໍານວນ 50.000 ກວ່າສະຫາຍ, ມີກໍາມະບານຮາກ ຖານ 1.424 ຮາກຖານ.
