ຄວາມຈໍາເປັນໃນການສ້າງກົດໝາຍວ່າດ້ວຍສັງຄົມສົງເຄາະ

ທ່ານ ນາງ ແກ້ວ ຈັນທະວີໄຊ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ເຫດຜົນ ແລະ ຄວາມຈໍາເປັນໃນການສ້າງກົດໝາຍ ກໍຄືວຽກງານສັງຄົມສົງເຄາະ ເປັນໜຶ່ງໃນນະໂຍບາຍດ້ານມະນຸດສະທຳຂອງພັກ ແລະ ລັດ ແມ່ນໜຶ່ງໃນ 3 ເສົາຄໍ້າໃນລະບົບສະຫວັດດີການສັງຄົມເຊັ່ນ: ການປະກັນສຸຂະພາບ, ປະກັນສັງຄົມ ແລະ ສັງຄົມສົງເຄາະຊຶ່ງໄດ້ມີການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດນັບແຕ່ໄລຍະການປະຕິວັດຊາດ ປະຊາທິປະໄຕເປັນຕົ້ນມາ ໂດຍເຮັດບົດບາດໃນການເບີກຈ່າຍວັດຖຸພັນໃຫ້ນັກຮົບ, ພະນັກງານ-ພາລະກອນ ແລະ ປະຊາຊົນບັນດາເຜົ່າທີ່ປະສົບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ ເປັນຕົ້ນຕໍ, ພາຍຫຼັງປະເທດຊາດໄດ້ຮັບການສະຖາປະນາໃນວັນທີ 2 ທັນວາ 1975 ເປັນຕົ້ນມາ, ການພັດທະນາດ້ານເສດຖະກິດ-ສັງຄົມໄດ້ກ້າວເຂົ້າສູ່ໄລຍະການປົກປັກຮັກສາ ແລະ ສ້າງສາພັດທະນາປະເທດຊາດ ໂດຍສະເພາະໄລຍະການປະຕິບັດແນວທາງປ່ຽນແປງໃໝ່ຮອບດ້ານຢ່າງມີຫຼັກການຂອງພັກ ໄດ້ມີການໄລ່ລຽງໄປຕາມກົນໄກເສດຖະກິດຕະຫຼາດເຮັດໃຫ້ເສດຖະກິດຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ. ບັນຫາສັງຄົມຍັງມີທ່າອ່ຽງເພີ່ມຂຶ້ນ, ແບບແຜນວິຖີການດຳລົງຊີວິດຂອງປະຊາຊົນມີການປ່ຽນແປງ ອັນໄດ້ເຮັດໃຫ້ປະຊາຊົນຈໍານວນບໍ່ໜ້ອຍ ບໍ່ສາມາດປັບຕົວຕໍ່ກັບການປ່ຽນແປງດັ່ງກ່າວ ໂດຍສະເພາະຜູ້ທຸກຍາກ, ຜູ້ດ້ອຍໂອກາດ ຊຶ່ງມີຄວາມຈໍາເປັນທີ່ລັດຖະບານຕ້ອງໄດ້ດັດສົມລາຍໄດ້ຈາກໝາກຜົນຂອງການພັດທະນາ ເພື່ອກະຈາຍໄປຊ່ວຍເຫຼືອກຸ່ມຄົນເຫຼົ່ານີ້ໃຫ້ເຂົາເຈົ້າສາມາດປັບປຸງຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງຕົນ ໃຫ້ກັບຄືນສູ່ສະພາບປົກກະຕິໂດຍໄວ.ໃນໄລຍະຜ່ານມາ, ການໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອ, ການບໍລິການທາງດ້ານວັດຖຸ, ຈິດໃຈ ແລະ ການພັດທະນາຕໍ່ປະຊາຊົນກຸ່ມເປົ້າໝາຍສັງຄົມສົງເຄາະ ຍັງບໍ່ທັນຕອບສະໜອງກັບຄວາມຕ້ອງການໃນການດໍາລົງຊີວິດທີ່ຈໍາເປັນຂັ້ນພື້ນຖານ, ກົນໄກການປະສານງານ, ຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງຂະແໜງການ ແລະ ທ້ອງຖິ່ນ ລວມທັງການມີສ່ວນຮ່ວມຂອງສັງຄົມໃນວຽກສັງຄົມສົງເຄາະຍັງຈຳກັດບໍ່ລວມສູນເຮັດໃຫ້ການຕິດຕາມ-ຄຸ້ມຄອງການຊ່ວຍເຫຼືອສັງຄົມສົງເຄາະຍັງບໍ່ເປັນລະບົບ. ພ້ອມກັນນັ້ນ, ການຊ່ວຍເຫຼືອ, ການບໍລິການຕ່າງໆຕໍ່ປະຊາຊົນກຸ່ມເປົ້າໝາຍ ມີລັກສະນະໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອບັນເທົາທຸກສຸກເສີນເທົ່ານັ້ນ, ສ່ວນດ້ານການບໍລິການ ແລະ ການພັດທະນາເປົ້າໝາຍດ້ວຍການໃຫ້ຄໍາປຶກສາ, ຄໍາແນະນໍາທັກສະການດໍາລົງຊີວິດໃນເວລາທີ່ມີການປະເຊີນກັບບັນຫາຕ່າງໆທີ່ເກີດຂຶ້ນແມ່ນຍັງເຮັດໄດ້ໜ້ອຍ ອັນເນື່ອງຈາກນັກວິຊາການ ລວມທັງຄວາມເຂົ້າໃຈຂອງສັງຄົມ ແລະ ການສະໜອງງົບປະມານເຂົ້າໃສ່ວຽກດັ່ງກ່າວຍັງຈຳກັດ.